Schilderen
Dominique Ampe
De mythe van het persoonlijke leven van Dominique Ampe
Het gaat niet over de romantiek, sentimentele clichés, frustraties of artistieke grootspraak.
Het gaat vooral over autobiografische gedachten en herinneringen, omtrent zijn belevenis als oudste zoon van dertien kinderen, opgevoed door een burgerlijk strenge katholieke vader apotheker, paters Jezuïeten, broeders en missionarissen. Het zijn zowel wenken naar zijn jeugd als uit zijn volwassen leven, een mysterieus erotisch samenspel van symbolische elementen. Zo staat de Sint Jacobsladder, symbool voor de betekenis van de fysische groei en de psychische ontwikkeling, als een reis in zijn gedachten wereld, ook te kunnen zweven en dromen met zijn gedachten, met zijn hoofd in de wolken te zitten waarbij de nacht staat voor de verbeelding en de onzichtbare wereld.
Het verlangen en de droom gaan door elkaar.
Dominique poogt gestalte te geven aan zijn roeping, een artistieke geloofwaardige biografie met een zuiver individueel karakter in een origineel picturaal narratief beeld weer te geven. Het kunstwerk is als een directe afspiegeling van de ziel van de maker en is een belangrijk kenmerk van het romantisch kunstenaarschap, open, eerlijk en universeel. Hij stelt zich op als zelfbewust onafhankelijk individu, om weloverwogen redenen, waar de radicaliteit van de persoonlijke en artistieke wil voorop staat en richt zich vooral op de uitdrukking van het denk- en productieproces. Het gaat om een kritische zelfobservatie, wat de ‘raison d’ être’
vormt van zijn praktijk. Het is belangrijk om het geloof in de beeldbetekenis en het expressieve gebaar te behouden.
