Anna Belleforte maakt kunst die spreekt door middel van architecturale vormen, waarbij ze put uit observatie, herinnering en verbeelding. Architectuur heeft een vormenvocabulaire dat we instinctief herkennen en kan diverse gevoelens oproepen, van trots of dreiging tot comfort en vrolijkheid. De interactie tussen natuur, architectuur en de mens is onderdeel van het verhaal. Toch zijn mensen meestal afwezig in haar werk, waardoor er des te meer ruimte is om je eigen verhaal erin te zien.